منظر محوطه‌ بیمارستان : تداوم درمان

رویکردهای نوین در حل مسائل و مشکلات موجود در بخش درمان، سبب ورود سایر علوم مکمل به خصوص معماری منظر به این بخش شده‌ است. امروزه در اغلب کشورهای پیشرفته، محوطه‌های بیمارستانی به عنوان بخشی از فرایند درمان مورد توجه ویژه قرار گرفته‌اند و دیگر مانند گذشته تنها به عنوان فضای منفی باقی‌مانده در میان ساختمان‌ها نیستند. با تزریق نقش درمانی به محوطه‌ها، مجموعه ساختمان‌ها و محوطه بیمارستان‌ها به عنوان فضاهایی مکمل در جهت تأمین اهداف درمانی بیمارستان ایفای نقش می‌کنند. با بررسی مشکلات بیمارستان‌های موجود و محوطه‌های آنها سؤالاتی مطرح می‌شود، ازجمله آنکه ابعاد طراحی منظر محوطه‌های درمانی چیست؟ محوطه‌های بیمارستانی کشورهای توسعه‌یافته با چه رویکردی طراحی می‌شوند؟ تحقیقات نشان می‌دهد قرارگیری در طبیعت و تعامل با آن تا حد بسیار زیادی سلامت روان بیماران را ارتقا می‌دهد. همچنین فضایی مناسب برای استراحت و تعامل کارکنان فراهم می‌کند که می‌تواند موجب کاهش خطاهای پزشکی شود. در این مطالعه ویژگی‌های عملکردی منظر محوطه‌های درمانی شفابخش مورد مطالعه قرار گرفته است و بیمارستان امام خمینی به عنوان نمونه موردی داخلی و بیمارستان سیدنی و لوئیز اسکنازی در کشور آمریکا به عنوان نمونه خارجی بررسی‌شده‌اند. در پایان چنین نتیجه گرفته می‌شود که توجه به محوطه‌های بیمارستانی و طراحی آنها به عنوان فضای مهم در روند درمان باید در دستور کار مسئولین کشور قرار گیرد و با اعمال ابعاد شفابخشی محوطه‌های درمانی، مطلوبیت عملکردی آنها به حداکثر برسد.